-
1 айтæ-уыйтæ нал фæкæнын
айтæ-уыйтæ нал фæкодта – не долго думая, не мешкая (он)Дудæг айтæ-уыйтæ нал фæкодта, фæлæ йæ зæронд худ хидæй ныррæцыгъта æмæ ныхъхъæр кодта: «Æллæх, дон æй фæласы». – Дудаг не долго думая, снял свою старую шапку, швырнул ее с моста (в реку) и закричал: «Господи, вода уносит ее». (Гæлуаты А., Худæг æмæ Дудæг)
-
2 цухъхъа
Сæрмæт айтæ-уыйтæ нал фæкодта, фæлæ йæ ирон дарæс: уæлдзарм худ, цухъхъа, куырæт, æвзист рон, хъамайæ æндæрæй йæхи афæлыста æмæ балæгæрста, коммерсант цы уазæгуаты уыд, уырдæм. – Сармат, не долго думая, облачился в свой осетинский наряд: надел папаху, черкеску, бешмет, серебряный пояс, кинжал и прочее, и прошел в ту комнату, где находился коммерсант. (Дзесты К., Нæ буц хистæртæ)
См. также в других словарях:
АЙТÆ-УЫЙТÆ НАЛ ФÆКÆНЫН — Искæмæ нал байхъусын, нал банхъæлмæ кæсын, хивæнд акæнын, ницæуыл уал хъуыды кæнын. Лæппу дæр айтæ уыйтæ нал фæкодта – йæ фæстæ цæуыныл сбæндæн. (МД. 1985, 8.) … Фразеологический словарь иронского диалекта
